Bajkowa podróż w czasie śladami minionych pokoleń i chatek w niezwykłym kolorze blue.
Odwiedziny tego miejsca planowałam już od kilku miesięcy. Zawsze było nie po drodze. Na swoje szczęście trafiłam tam przed dwoma dniami. I uwierzcie mi, było warto!
Jeden z piękniejszych skansenów, jakie zwiedziłam. Zadbany, z iście sielską atmosferą. W pełni oddający klimat dawnej polskiej wsi.
Z łezką w oku zaglądałam do malutkich drewnianych domków, które przywodziły wspomnienia z dzieciństwa i wakacji spędzanych u babci, w chatce u podnóża lasu.
Teren skansenu jest imponujący, liczba eksponatów również. Domostwa zagospodarowane autentycznie, z wysianymi obok łanami zboża, snopkami siana tradycyjnie ułożonymi, ze zwierzętami zagrodowymi wypasanymi na podwórzach. Muszę przyznać, że kozy ze sporą dozą ciekawości podchodziły do nas i pozwalały na drobne czułości — drapańce za uchem.
To, co urzekło mnie absolutnie, to niebieskie chatki z okiennicami w kolorze drewna. Drzwi niby malutkie, ale jakże ochoczo zapraszały w swe również niebieskie progi. Przydomowe ogródki wysiane łąką kwiatów, które niczym ciekawskie istoty zaglądały do wnętrza izby przez niewielkie okna.
Pośród licznie rosnących tu kwiatów, chabry wiodły prym i okalały łany wysianych pól, tworząc złudzenie niebieskiej ramy dla tego jeszcze zielonego obrazu.
Drewniany kościółek, dawny dwór oraz młyn podkreślały autentyczność miejsca. To była prawdziwa wizyta na wsi, tej dawnej wsi, której domy pokryte strzechą niosą ze sobą wielką historię minionych lat, w których ścianach niegdyś tętniło życie zależne od pór roku.
Dziś skansen stanowi nie lada gratkę dla zwiedzających. Dodatkowym atutem jest możliwość skorzystania z noclegów w pobliskim hotelu oraz przejażdżek konnych.
Muzeum i skansen niejednokrotnie był planem filmowym. Tu powstawały takie obrazy jak: Pan Tadeusz, Ogniem i mieczem, Szwadron, Stulecie Winnych i wiele innych znanych dzieł.
Karczma Pohulanka, jeden z najstarszych zabytków skansenu (XVIII w.) stała się, na potrzeby filmu Pan Tadeusz, karczmą Jankiela.
Historia powstawania skansenu sięga roku 1971, ale dopiero w 1975 roku władze miejskie przekazały teren dawnego majątku Bojanowo pod budowę skansenu. Kolejne dwa lata zajęła translokacja obiektów z regionu Mazowsza północno – zachodniego. Pierwsze budynki zostały udostępnione do zwiedzania w 1985 roku. Po upływie dwóch lat instytucja otrzymała nazwę Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu.
Wszelkie niezbędne informacje o godzinach odwiedzin, atrakcjach, eksponatach znajdziecie na stronie www.mwmskansen.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz